Nasi PRELEGENCI

Profesorka etyki medycyny i technologii medycznych
Dyrektorka Instytutu Historii i Etyki Medycyny
Technical University of Munich
Ismaninger Str. 22, 81675 München
Niemcy
Twitter: @alena_buyx

Streszczenie
Prof. dr n. med. Alena Buyx, mgr phil., FRSA, jest profesorką etyki medycyny i technologii medycznych oraz dyrektorką Instytutu Historii i Etyki Medycyny na Uniwersytecie Technicznym w Monachium. Posiada venia legendi w zakresie triady tematycznej etyka, historia i teoria medycyny.

Działalność Aleny Buyx obejmuje całe spektrum etyki i teorii biomedycyny, od „klasycznych” zagadnień z zakresu etyki medycznej, pojawiających się w praktyce klinicznej, poprzez wyzwania związane z innowacjami biotechnologicznymi i badaniami medycznymi, aż po kwestie etyczne i sprawiedliwościowe we współczesnych systemach opieki zdrowotnej. Prof. Buyx stosuje podejście interdyscyplinarne i prowadzi współpracę z kolegami klinicystami, a także prawnikami, przedstawicielami nauk społecznych, filozofami, ekonomistami zdrowia i teologami. Wyniki swoich badań publikuje w wysokiej rangi czasopismach naukowych, np. w Science, BMJ czy Bioethics. W ciągu ostatnich pięciu lat pozyskała ponad 3,5 mln euro z funduszy zewnętrznych na własne projekty z zakresu etyki (UE, Niemiecka Wspólnota Badawcza [DFG], Federalne Ministerstwo Oświaty i Badań Naukowych itd.) i pełniła lub pełni funkcję PI w różnych dużych projektach (Rada Naukowa, Inicjatywa Doskonałości itd.). Jest członkinią różnych gremiów krajowych, międzynarodowych i uniwersyteckich, regularnie doradza dużym międzynarodowym konsorcjom badawczym i wygłasza liczne wykłady dla szerokiego grona odbiorców. Od 2016 r. jest członkinią Niemieckiej Rady Etyki, na której przewodniczącą została wybrana w 2020 r., a od 2019 r. jest członkinią Expert Advisory Committee on Developing Global Standards for Governance and Oversight of Human Genome Editing Światowej Organizacji Zdrowia. W 2020 r. została członkinią Leopoldiny (Narodowej Akademii Nauk).

Profesor Alena Buyx jest w pełni wykwalifikowanym lekarzem medycyny, posiada również wykształcenie wyższe w zakresie filozofii i socjologii. Przed objęciem stanowiska w Monachium pracowała na Uniwersytecie w Kilonii, Uniwersytecie w Münster, Uniwersytecie Harvarda, była wicedyrektorką angielskiej Rady Etyki oraz Senior Fellow na University College London.

Kariera zawodowa

Priorytety badawcze
Etyczne implikacje nowoczesnej biomedycyny i technologii medycznych
Aktualne pola zastosowania sięgają od Digital Self Care i stymulację mózgu poprzez Genome Editing, po Big Data, sztuczną inteligencję i robotykę

Etyka badań naukowych
Aktualny obszar zainteresowania naukowego obejmuje zarówno Citizen Science oraz nowe podejścia partycypacyjne w zakresie badań i praktyki medycznej, jak i badania bogate w dane, biobanki badawcze i embedded ethics w rozwoju technologii medycznej

Etyka społeczna i etyka zdrowia publicznego
Specjalizacja w badaniach nad solidarnością w kontekście szerokiego zakresu zagadnień związanych ze zdrowiem

Wykład:
Niemcy, Twoje pielęgniarstwo – rozważania z międzynarodowej perspektywy porównawczej

Już od dłuższego czasu przedstawiciele pielęgniarstwa w Niemczech podejmują wysiłki, by pielęgniarstwo było traktowane poważnie jako zawód medyczny. Wskazuje się możliwości utrzymania oraz promowania zdrowia ludzi w każdym wieku i na różnych etapach życia przez osoby tej profesji. Angażują się w wiele różnych form opieki nad chorymi w celu przywrócenia ich do zdrowia lub wsparcia w ciężkich fazach choroby i u schyłku życia. Jednocześnie pielęgniarki i pielęgniarze dążą do uzyskania wyższego wykształcenia i autonomii zawodowej, większej odpowiedzialności oraz prawa do współdecydowania i współkształtowania środowiska pracy. Sukcesy odniesione na tym polu pozostają skromne. Wykład, oparty na krytycznym oglądzie sytuacji z międzynarodowej perspektywy porównawczej, przedstawi pytania o skuteczne ścieżki profesjonalizacji. Jednocześnie wskaże możliwości kształtowania przyszłości pielęgniarstwa w Niemczech.

O prelegencie:
Michael Ewers jest profesorem w zakresie nauk o zdrowiu i pielęgniarstwie oraz ich dydaktyki na Charité – Universitätsmedizin (wspólny wydział medycyny Uniwersytetu Humboldtów i Wolnego Uniwersytetu) w Berlinie, dyrektorem działającego tam Instytutu Nauk o Zdrowiu i Pielęgniarstwie oraz kierownikiem kierunku studiów magisterskich Health Profession Education. W centrum jego zainteresowań naukowych leżą m.in. badania nad świadczeniami zdrowotnymi w zakresie domowej i społecznościowej opieki nad ciężko chorymi (High-Tech Home Care, Hospital-at-Home, Palliative Care, Community Care) i zadaniami edukacyjnymi dla pracowników służby zdrowia (np. Health Literacy, Patient Education) oraz międzynarodowe badania porównawcze w zakresie takich zagadnień, jak akademizacja i profesjonalizacja oraz kształcenie i dokształcanie pracowników służby zdrowia, ze szczególnym uwzględnieniem pielęgniarstwa (np. Interprofessional Education, rozwój kompetencji w kontekście klinicznym).

Dane kontaktowe:
Univ.-Prof. Dr Michael Ewers
Charité – Universitätsmedizin Berlin
Institut für Gesundheits- und Pflegewissenschaft
CVK – Augustenburger Platz
113353 Berlin / Germany

m.ewers@charite.de
https://igpw.charite.de

O wykładzie:
Wykluczenie i uczestnictwo osób niepełnosprawnych – wcześniej i wówczas

Na przestrzeni dziejów – od starożytności po dzień dzisiejszy – osoby niepełnosprawne były marginalizowane, prześladowane, dyskryminowane i ośmieszane. Brak praw i uprzedzenia utrudniały im uczestnictwo w życiu społecznym. Po okropnościach II wojny światowej, w czasie której m.in. osoby niepełnosprawne były systematycznie prześladowane i mordowane przez dyktaturę narodowosocjalistyczną na mocy tzw. dekretów w sprawie eutanazji, po 1945 r. sytuacja osób niepełnosprawnych na świecie znacznie się poprawiła. Przełom na rzecz równego uczestnictwa osób niepełnosprawnych nastąpił dzięki przyjęciu w 2006 r. Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych (KPON).

To, co społeczeństwo określa jako normalne lub nienormalne, niepełnosprawne lub pełnosprawne, zależy od wartości i norm obowiązujących w danym czasie. Wszelkie odstępstwa od normy prowadzą zazwyczaj do stygmatyzacji i wykluczenia konkretnej osoby lub określonych grup. W niemal wszystkich kulturach i na przestrzeni całych dziejów dotyczyło to w dużym stopniu osób niepełnosprawnych.

W formie podróży w czasie i kulturze w ramach wykładu zostanie podjęta próba prześledzenia, w jaki sposób osoby niepełnosprawne były narażone na wielu płaszczyznach na procesy wykluczenia i dyskryminacji – od przeszłości po współczesność. Równe uczestnictwo osób niepełnosprawnych jest roszczeniem prawnym, które zyskało polityczną akceptację dopiero pod koniec XX wieku.

Michael Kabesch jest profesorem pneumonologii dziecięcej i alergologii dziecięcej na Uniwersytecie w Ratyzbonie oraz ordynatorem oddziału o tej specjalizacji w prowadzonej przez Braci Szpitalnych Klinice KUNO św. Jadwigi. Kwalifikacje zawodowe zdobył w Szpitalu Dziecięcym im. dra von Haunera Uniwersytetu Ludwika i Maksymiliana w Monachium, odbył Fellowship w Respiratory Science Center w Tucson (USA), a następnie objął profesurę na Uniwersytecie Medycznym w Hanowerze. Do Ratyzbony przybył w 2012 r. i tu od 2018 r. pełni funkcję dyrektora medycznego Kliniki św. Jadwigi oraz kierownika Kampusu Naukowo-Rozwojowego (WECARE).

Opublikował prawie 250 publikacji naukowych i miał znaczący udział w opracowaniu „hipotezy higienicznej” oraz w pierwszych badaniach całego genomu w zakresie astmy i alergii. W 2015 r. rozpoczął w Ratyzbonie, wraz z wieloma partnerami, badanie poświęcone zdrowiu dzieci w jego złożonych powiązaniach. Badanie nosi nazwę KUNO KIDS i stanowi obecnie największą aktywną kohortę urodzeniową w Niemczech.

O prelegencie:
Karl-Heinz Leven, prof. dr n. med., od 2009 r. jest kierownikiem Katedry Historii Medycyny oraz dyrektorem Instytutu Historii i Etyki Medycyny na Uniwersytecie w Erlangen-Norymberdze; od 2011 r. jest członkiem Leopoldiny (Narodowej Akademii Nauk).

W swojej pracy naukowej zajmuje się historią zaraz i epidemii, medycyną starożytną, historią wydziału oraz rolą medycyny w czasach hitlerowskich.

Emeka V. Ndukaihe (ur. 22.11.1964) posiada podwójny doktorat z etyki teologicznej (2006) oraz z nauk pedagogicznych (2014). Od 2009 r. jest wykładowcą Uniwersytetu w Pasawie w dziedzinie etyki międzykulturowej i praw człowieka. Jest też księdzem parafii Straubing-Christkönig i prowadzi działalność terapeutyczną (logoterapia/terapia sensu).

Prowadzi wykłady i prelekcje na licznych uniwersytetach w różnych krajach.

Języki naukowe: niemiecki i angielski

Jesús Puente Belda, ur. w Madrycie w 1987 r., ukończył wydział pedagogiki na Uniwersytecie Autonoma w Madrycie. Był nauczycielem pedagogiki specjalnej w Fundación Instituto San José, gdzie zajmował się koordynowaniem stymulowania komunikacji i programów Pozytywnego Wspierania Zachowań. Z krytycznym i transformacyjnym podejściem nieustannie angażował się na rzecz inkluzji osób z niepełnosprawnościami i na rzecz konieczności zniesienia barier w świecie naznaczonym nierównościami.

W 2015 r. rozpoczął pracę w Juan Ciudad Foundation jako koordynator programów europejskich, mających na celu innowację i rewizję modeli interwencji dla osób z niepełnosprawnościami. Obecnie mieszka na północ od Madrytu, starając się znaleźć równowagę między pracą, życiem rodzinnym i miłością do pionowych ścian formacji La Pedriza, gdzie uprawia wspinaczkę.

Życiorys

Hartmut Rosa, ur. w 1965 r. w Schwarzwaldzie, od 2005 r. jest profesorem socjologii ogólnej i teoretycznej na Uniwersytecie Friedricha Schillera w Jenie, a od 2013 r. dyrektorem Kolegium Maxa Webera na Uniwersytecie w Erfurcie. Wcześniej wykładał na Uniwersytecie w Augsburgu, na Uniwersytecie w Duisburg-Essen oraz w New School for Social Research w Nowym Jorku. W 2016 r. był profesorem wizytującym w FMSH w Paryżu. Tytuł doktora uzyskał w 1997 r. na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie, a habilitację w 2004 r. w Jenie. Wyróżniony w 2006 r. Turyngijską Nagrodą Badawczą w zakresie badań podstawowych, w 2016 r. Nagrodą Tractatus w zakresie eseistyki filozoficznej, w 2018 r. Nagrodą im. Ericha Fromma oraz Pierścieniem Honorowym Watzlawika. Jest kierownikiem kilku projektów badawczych, w tym wspieranej przez Niemiecką Wspólnotę Badawczą (DFG) grupy badawczej „Zawłaszczanie ziemi, przyspieszenie, aktywacja. Dynamika i (de)stabilizacja współczesnych społeczeństw wzrostu”. Jego książki zostały przetłumaczone na wiele języków i są czytane na całym świecie.

Peter Schmieder jest profesorem w zakresie Human Skills Management, obejmującym obszary etyki gospodarczej, kompetencji społecznych i inteligencji emocjonalnej, na Uniwersytecie Technicznym w Deggendorfie. Był zatrudniony jako wykładowca i profesor wizytujący m.in. na Uniwersytecie w Lipsku, w Chinach oraz w USA. Zainicjował partnerstwa akademickie Uniwersytetu Technicznego w Deggendorfie z Jiangnan University w Wuxi (Chiny) oraz z elitarnym Santa Clara University w Kalifornii. Tam rozpoczął wspólny, unikalny Silicon Valley Program, który w 2021 r. zajął piąte miejsce w światowym rankingu. Wielokrotnie wyróżniany za jakość zajęć dydaktycznych. Po zdobyciu międzynarodowego wykształcenia, jako stypendysta prestiżowego University of Notre Dame w USA, jednej z wiodących instytucji katolickich w tym kraju, przez wiele lat był odpowiedzialny za restrukturyzację i odbudowę przedsiębiorstw krajowych i międzynarodowych. Od 2002 r. w założonej przez siebie School of Skills prowadzi seminaria oraz pracuje jako coach i keynote speaker. W ramach tej działalności towarzyszy rozwojowi krajowych i międzynarodowych przedsiębiorstw – od średniej wielkości lokalnych firm bawarskich, po organizacje działające w skali globalnej – głównie w zakresie rozwoju pracowników i strategii.

Prof. dr Klaus Unterburger, ur. w 1971 r., absolwent filozofii i teologii katolickiej w Monachium. Doktorat teologiczny z historii Kościoła w 2004 r. w Monachium, habilitacja w Münster w 2008 r. Od 2012 r. kierownik Katedry Historii Średniowiecznej i Nowożytnej Kościoła na Uniwersytecie w Ratyzbonie. Obecnie jest tam dziekanem Wydziału Teologii Katolickiej.

Pierwszy przewodniczący Grupy Roboczej Katolickich Historyczek i Historyków Kościoła w Krajach Niemieckojęzycznych, pierwszy przewodniczący stowarzyszenia Katolicka Edukacja Dorosłych w Ratyzbonie.

Prof. dr Harald Welzer jest socjologiem i psychologiem społecznym. Współzałożyciel i dyrektor fundacji FUTURZWEI, stały profesor wizytujący na Uniwersytecie w Sankt Gallen w zakresie psychologii społecznej oraz kierownik Norbert Elias Center for Transformation Design na Uniwersytecie Europejskim we Flensburgu. Autor licznych książek o tematyce społeczno-politycznej oraz o zrównoważonym rozwoju, m.in. „Wojny klimatyczne: za co będziemy zabijać w XXI wieku?”, „Samodzielne myślenie. Poradnik oporu”, „Sprytna dyktatura. Atak na naszą wolność” oraz „Wszystko mogłoby być inaczej. Utopia społeczeństwa dla wolnych ludzi” – wszystkie wydane w niemieckim wydawnictwie S. Fischer. Jest również wydawcą „tazFUTURZWEI”, czasopisma poświęconego przyszłości i polityce. Książki Haralda Welzera ukazały się w 22 językach.